سلام. وقتی قریب به ده مطلب پیشنویسِ آمادهی انتشار داری، یعنی حرف های نزده، یعنی درگذر زمان برای حرفایت هیچ اهمیتی قائل نشدی...
این روزها که مهمان خدا هستیم قرار است خواست ما مهمانان، معطوف به پذیرایی صاحبخانه باشد.
اصولا خواست انسان ...
هووف، چقدر ذهنم آشفتهست.
در همین لحظه به ذهنم خطور کرد این مطلب را هم به عنوان یازدهمین پیشنویس ذخیره کنم اما،
اما باشد بهانهایی برای انتشار دیگر مطالب.
رمضانالکریم بر شما مبارک.
التماس دعا.