شعر مرگ

اینجا فوران زندگی ... آنجا مرگ ...
مانده ست در انتظار انسان ها، مرگ
(یک روز به سراغ شما می آیم)
این نامه برای زنده ها ، امضا: مرگ

میلاد عرفان‌پور

او می آید

دنیا بد است، بی تو مکان بدی شده ست
ای صاحب زمانه! زمانه بدی شده ست
حتی پیامی از تو به اینجا نمی رسد
بعد از تو باد، نامه رسان بدی شده ست
برگرد، تا هوای زمین را عوض کنی
حالا که نیستی، خفقان بدی شده ست
حالا که نیستی، همه ساکت نشسته اند
حتی زبان شعر، زبان بدی شده ست
ساعت، به سرعت و نگران پپش می رود
این تیک تاک ها، هیجان بدی شده ست
دست مرا بگیر که یخ زد بدون تو
جان مرا بگیر، که جان بدی شده ست

میلاد عرفان پور