سلام دوست خوبم
تو همیشه همه‌ی حرفای مرا گوش کرده‌ای، بدون حتی ذره ای کم و کاستی.
در خودت ریختی،
حتی یکبار هم اعتراض نکردی که مثلا بگویی : "بسه دیگه ، خسته شدم".
همیشه آرام به حرفهایم گوش کردی، همیشه دردسترسم بودی. حتی مهم‌ترین مزیت تو این‌ست که میتوانستم حرفایی را که زده ام پس بگیرم!!!
اما مثل همیشه توقعم از تو (و اطرافیان) بیشتر از توان توست!
میخواهم به من دلداری بدهی، کمک‌م کنی ؛ اما فقط گوش میکنی!
این بار هم گوش کن:
حالم اصلا خوب نیست
حوصله‌ی هیج کاری را ندارم
نمیدانم شاید شکایت کردن بی فایده باشد
شاید تلاش برای زندگی بهتر چاره شرایط فعلی باشد
ولی حتی حوصله فکر کردن به "شایدها" را نیز ندارم
دعایم کن که بس محتاجم
یاعلی
پ.ن1: نوشته شده به تاریخ سه شنبه, ۶ تیر ۱۳۹۱ و انشار پس از چهار سال و یک ماه و حال مشابه!
پ.ن2: شاید گذر زمان چیزی را تغییر ندهد.
