هواداری خدا
اصلا هواداری خدا یه طور دیگه ست
خدا خیلی خیلی با ما ها فرق میکنه
خدا یه جوری تنهات میکنه که فقط اونو داشته باشی
تنهایی ای که حتی در بین مردم باشی ،
کنار نزدیکان
آشنایان
رفقا ،
به این نتیجه میرسی که داشتن هیچ کس به شیرینی داشتن خدا نیست
نه اینکه من شیرینی داشتن خدا را چشیده باشم ، نه نه !
من نتیجه عکس گرفته ام ،
بدون خدا زندگی تلخ است.
نصیحت میکنم خودم و شما را به چسباندن خودمان به خدا
یعنی هرطور شده
به هر زجر و بدبختی
به هر میزان ناز کردن خدا .
اصلا راه دور نرویم و سخن دراز نشود ،
خدا معشوق است و ما باید عاشق او باشیم ،
یعنی این عشق:
کافر اگر عاشق شود بی پرده مومن میشود
چیزی شبیه معجزه با عشق ممکن میشود
خیلی فانتزی و شاعرانه شد نه ؟
خب آخه راهی جز فکر کردن به این راه وجود نداره ! داره؟
هرچند همین الان که شما این پست رو میخونید و من مینویسم ،
خدا عاشق ماست! باور کنید ، یعنی باید امیدوار باشیم که باشد
اگر نباشیم تلخ میشود کام‌مان
همین.
ینی الان شعار زدگی صدوجب از کلم زده بالا ، همین مطلب چند روزه داره خاک میخوره تو وبلاگ ، بعد من ادعای عاشقی خدا رو دارم ، خاک تو سرم
نه توام بلدی قشنگ بحرفی.
خلیل بو مهلی مره من فکرش.